مشاوره کودکان
صفحه7 از13
- وقتی کودک مرتکب اشتباه می شود هرگز نگویید «بچه بدی هستی» بلکه روی رفتار او متمرکز شوید، این را بدانی بچه های خوب هم گاهی اشتباه می کند. اگر کودک به چشم آدمی بد به خود نگاه کند وقتی بزرگتر شود رفتار های بد حتی به نظرشان بدتر هم می آید.
- اگر فرزندتان مرتکب اشتباهی شد خیلی زود عکس العمل نشان ندهید و زود عصبانی نشوید تا بعدا احساس پشیمانی نکنید
- وقتی مسدله ای بین والدین و فرزندان به وجود می آید از فرزندتان بپرسید اگر تو به جای من بودی در چنین موقعیت چکار می کردی؟ این سوال حس مسئولیت پذیری را در فرزند تقویت می کند و باعث می شود در آینده بتواند تصمیماتی درست اتخاذ کند.
- تا می توانید بر سر فرزندتان داد و فریاد نکنید، ممکن است وقتی شما سالخورده شدید آنها بر سر شما فریاد بکشند.
- دروغ نگویید و اجازه ندهید فرزندتان دروغ بگوید، به او یاد دهید اعتماد بین والدین و فرزندان مهمترین عامل ارتباط محکم و خوب است و دروغ آن را از بین می برد.
- قبل از اینکه فرزندتان را به خاطر رفتار بدش تنبیه کنید ابتدا از او بپرسید «چرا آنطور رفتار کرده است» و به او کمک کنید در آینده راه هایی بهتر برای حل مشکلاتش پیدا کند، بعد او را بر اساس عملکرد و دلیل عملکردش تنبیه کنید.
- فقط شما می توانید در رفتار فرزندتان تاثیر بگذارید و هرگز قادر به کنترل آن نیستید، از خداوند برای هدایت فرزندتان کمک بطلبید. کار درست این است که فرزندان خودشان مسیر صحیح را انتخاب کنند با این کار قدرت تصمیم گیری شان را تقویت می کنید و اعتماد به نفش لازم را کسب می نمایند.
- به فرزندانتان رشوه ندهید بلکه جایزه بدهید. جایزه را بعد از اینکه رفتار خوبی از آنها دیدیم می دهیم ولی رشوه را قبل از اینکه رفتاری خوب از فرزندمان ببینیم قول می دهیم. به فرزندتان اجازه دهید بابت رفتارهای مثبت و خوبش احساس خوبی بکند و همین احساس حکم پاداش و انگیزه برای رفتارهای بهتر در آینده خواهد شد.
- به فرزندان یاد دهید زندگی پر از انتخاب است، فرصت هایی را برای تصمیم گیری در اختیارش قرار دهید تا قدرت تصمیم گیری او را تقویت کنید.
- نظم و انضباط خوب و درست یعنی اینکه به فرزندانمان یاد بدهیم مردم چه رفتاری را تحمل می کنند و چه رفتاری را تحمل نمی کنند.
- اگر آنقدر عصبانی می شوید که از تنبیه کردن فرزندتان لذت می برید، حتما ابتدا خودتان به یک مشاور مراجعه کنید.
- اگر قوانین شما در منزل خیلی خشک باشد و یا دلایل کافی برای توضیح قوانین نداشته باشید فرزندانتان به شدت عصبانی می شوند، پس سعی کنید اندکی انعطاف هم داشته باشید و هر چند وقت یک بار هم آنها را تعدیل کنید.
- برای فرزندانتان توضیح دهید به چه دلیل کارشان اشتباه بوده است.(مناسب با سن و خلق و خوی خوش او) او خودش نمی تواند بفهمد.
- وقتی نظر شما و فرزندتان یکی نیست از کاه کوه نسازید و در مورد مسائل پیش پا افتاده بحث نکنید. تلاش شما این باشد که فضای خانه با چشم پوشی از بعضی رفتارها، مثبت نگه داشته شود.
- ارتباط خوب بین والدین و فرزندان زمانی برقرار می شود که هردو طرف اطمینان داشته باشند که دیگری به سخنان آنها گوش می دهد.
